เช้านี้อาจเป็นเช้าที่แสนเศร้าสำหรับฉัน แต่อย่างไรชีวิตของฉันก็ต้องดำเนินต่อไปในวันข้างหน้าเพื่อเจ้าตัวน้อยตาใสของฉัน ถึงแม้ฉันจะมีเขาคนนั้น แต่เขาก็ไม่ได้ช่วยอะไรฉันในความเป็นจริง มันมีเพียงแต่กำลังใจเท่านั้น บางครั้งในโลกแห่งความเป็นจริงและการใช้ชีวิตอยู่ในโลกใบนี้เพียงคนเดียวซึ่งแสดงเป็นทั้งพ่อและแม่ มันไม่ใช้เรื่องง่ายหรอกนะค่ะสำหรับผู้หญิงตัวเล็กๆอย่างฉัน เขาไม่เคยที่จะรับรู้ความรู้สึกที่แท้จริงของฉันว่าตอนนี้ฉันเหนื่อยเพียงใด สิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวของฉันตอนนี้มันหนักเสียเหลือเกินฉันอยากจะวางมันลงแล้ว ณ ตอนนี้ทั้งๆที่ฉันมีโอกาสแต่อะไรมันถึงตัดสินใจให้ฉันไม่รับโอกาสนั้น เป็นเพราะเขาหรือเช่นไร แล้วเขาคนนั้นเขามีความรู้สึกเช่นฉันหรือเปล่าที่จะรับรู้หรือรับผิดชอบสิ่งที่ฉันรับอย่างแสนสาหัสทุกวันนี้ ฉันคิดเพียงแต่ว่าไม่ใช่เรื่องของเขาผู้นั้นเราคงไม่เห็นแก่ตัวให้เขาได้รับรู้เสียจะดีกว่า
ค่ะคำพูดและความในใจของผู้หญิงคนหนึ่งที่ผู้เขียนได้มีโอกาสได้สัมผัสเธอผู้นั้นและรู้สึกสะท้อนในชีวิตความเป็นลูกผู้หญิงว่าทำไมเธอผู้นั้นถึงได้เก็บความเจ็บปวดไว้คนเดียวเพื่อให้ผู้อื่นมีความสุขได้เช่นนั้น นั้นคือมันหมายถึงความรักที่ยิ่งใหญ่มหาศาลที่เธอมีต่อลูกและคนรักของเธอ ไม่มีใครเคยรู้ความรู้สึกเช่นนี้ของเธอเลยอย่างแท้จริงแม้กระทั่งคนใกล้ตัวของเธอผู้นั้น ผู้เขียนมีความรู้สึกสะเทือนใจแทนเธอผู้นั้นเป็นอย่างมาก คงได้ให้แต่คำปรึกษาและให้กำลังใจเธอผู้นั้นว่าชีวิตมนุษย์ทุกคนต้องยืนขึ้นมาสู้ต่อไป สักวันหนึ่งความรักที่มีค่าของคุณคงจะได้รับผลตอบแทนที่มีค่าและความสุขในอนาคต อดทนไว้และสู้เพื่อเจ้าตัวน้อยของคุณจะดีกว่าเขาบริสุทธิ์เกินกว่าสิ่งใดในโลกนี้ที่คุณมีจงฝ่าฟันอุปสรรคและค่อยคิดหาหนทางและทางออกที่ดี อย่าตัดสินปัญหาด้วยการตัดช่องน้อยแต่พอตัวนะค่ะ ฉันเฝ้ามองชีวิตของเธอผู้นั้นและคอยให้กำลังใจให้เธอสู้เพื่อลูกดีกว่าอย่าไปคิดว่าจะมีใครเขาจะรักคุณมากกว่าตัวเขาเองหรอกนะค่ะยกเว้นพ่อแม่ที่ให้กำเนิดคุณและลูกของคุณแล้วไม่มีใครหรอกค่ะที่จะรักคุณมากไปกว่าตนเองมันเป็นสัจจธรรมความเห็นแก่ตัวของมนุษย์มีหลากหลายเราควรพึ่งตนเองมากกว่าผู้อื่น แล้วเธอก็มีกำลังลุกขึ้นมาสู้อีกครั้งหนึ่ง ผู้เขียนไม่เคยคิดว่าสังคมปัจจุบันยังมีอีกหลายชีวิตหลายมุมในสังคมใบนี้ที่ยังมีชีวิตที่น่ารันทดกับเหตุการณ์ที่สังคมปัจจุบันที่ลูกผู้หญิงสมัยนี้ต้องต่อสู้เพื่อชีวิตตามลำพังกับลูกน้อย ทำไมสังคมของเราทุกวันนี้ถึงมีมากเช่นนี้ ผู้เขียนไม่เข้าใจว่าจิตใจของมนุษย์ผู้ชายที่เราให้เกียรติว่าเป็นสุภาพบุรุษบางคนนะค่ะ
มันหายไปไหนที่ปล่อยให้ชีวิตของคนที่ตนเองรักต้องทนทุกทรมานเพียงเช่นนั้นสังคมของเราเกิดอะไรขึ้นกับจิตใจของมนุษย์กัน อะไรคือต้นเหตุของการเปลี่ยนแปลงความยุติธรรม และอะไรทำให้มนุษย์ขาดมโนธรรมประจำจิตใจไปได้ เรามาช่วยกันหาคำตอบกันดีไหมค่ะว่า ทำไมสังคมทางด้านจิตใจมนุษย์มันมีการเปลี่ยนแปลงเช่นนั้นะค่ะ การเขียนบทความฉบับนี้ผู้เขียนไม่ได้มีเจตนาให้เช้าวันนี้เป็นเช้าที่เศร้าเมื่อท่านอ่าน แต่ผู้เขียนอยากให้ท่านทุกคนทราบว่าชีวิตจริงที่แสนเศร้านั้นมันกำลังเกิดขึ้นจริงในปัจจุบันกกับผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่งเท่านั้น อย่างน้อยก็เป็นอุทธาหรณ์สอนใจเราได้ว่า การใช้ชีวิตคู่ครองหรือการดำรงชีวิตครอบครัวมันไม่ได้มีองค์ประกอบที่จะใช้ความรักเพียงอย่างเดียวเท่านั้น หากทุกชีวิตไม่เข้าใจกันและรับรู้ความรู้สึกของกันและกัน ชีวิตมันก็ต้องจบลงเช่นนั้นและสิ่งที่เหลือไว้คือความเจ็บปวดของคนที่ต้องดำเนินชีวิตและสู้ต่อไป ผู้เขียนดีใจค่ะว่าเธอผู้นั้นยังมีกำลังสู้เพื่อลูกของเธอไม่คิดสั้น ยังถือว่าเธอยังมีบุญที่ไม่คิดตัดช่องน้อยแต่พอตัวนะค่ะ เรามาช่วยกันให้กำลังใจกับชีวิตของลูกผู้หญิงคนหนี่งกันนะค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น