บันทึกความดี: ภาพสะท้อนวงเวียนกรรม

วันเสาร์ที่ 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

ภาพสะท้อนวงเวียนกรรม

บทความฉบับนี้ฉันจะย้อนภาพสะท้อนหมุนกลับไปว่าทำไมวงเวียนชีวิตของมนุษยถึงมีทั้งบุญและบาปเมื่อฉันย้อนกลับไปและวิเคราะห์มันด้วยหลักธรรมและความเป็นจริง สิ่งที่เกิดขึ้นย้อนกลับไปถึงสาเหตุที่ฉันต้องจบชีวิตการมีชีวิตคู่ที่ทุกคนเห็นแล้วอิจฉากัน ครอบครัวที่เคยมีความสุขครบหน้า พ่อแม่ลูก ฉันย้อนกลับไปว่าสาเหตุมันคงไม่ได้เกิดจากกรรมเก่าของฉันอย่างเดียวมันเกิดขึ้นจากกรรมใหม่ที่ฉันสร้างขึ้นไว้ด้วย จากความที่ฉันเจ็บแทนคุณแม่ของฉันอยู่ลึกๆภายในใจหรืออย่างไรฉันไม่เข้าใจลึกๆบอกว่าฉันเกลียดผู้ชาย ฉันยอมรับว่าตัวเองไม่ได้ขี้เหร่หน้าตาพอไปวัดไปวากลับเขาได้ก็จะมีหนุ่มๆมาติดต่อมาก และฉันก็หักอกหรือเปล่าไม่รู้ แต่ก็ทำให้ผู้ชายเหล่านี้ผิดหวังกันไปหมด ฉันตอบตัวเองไม่ได้ คุณแม่ท่านบอกฉันชอบคนยาก ใช่เหมือนกัน ฉันคบกับใคร

สิ่งที่ฉันบอกกับพวกเขาว่า หากเราคบกันสิ่งที่ไม่ควรทำก็คือ ห้ามมิให้ใครตามฉันไปถึงบ้าน ฉันยังยึดติดกับประเพณีเก่าๆ และหน้าตาพ่อแม่ ว่าไม่ควรพาผู้ชายพายเรือเข้าบ้านหากยังไม่ถึงเวลาอันควร สมัยเรียนหนังสือเพื่อนที่ชอบฉันจะตามตลอด ฉันจะบอกเลยว่าใครตามจบเกมส์ทันที สิ่งเหล่านี้ที่เกิดขึ้นกระมั่งที่มันเป็นกรรมที่ติดจรวด ทำให้ฉันต้องสูญเสียจุดนั้นไป และปิดครอบครัวที่เคยมีความสุขลง ฉันเคยเรียนถามพระอาจารย์ว่ามันเกี่ยวกันไหมท่านบอกว่า ส่วนที่เกี่ยวข้องก็มีแต่ฉันผ่านวัฏจักรตรงนั้นและหลุดพ้นแล้ว ลองมองย้อนดูว่า ณ ปัจจุบันคุณหลุดพ้นจากสิ่งที่คุณบอกว่ามีความสุขจริงหรือไม่ กับปัจจุบันที่คุณเป็นอยู่จิตใดที่คุณสงบมากที่สุด จนฉันพบเมื่อมองย้อนกลับไป ปัจจุบันฉันสงบขึ้น สิ่งที่ฉันจะฝากไว้กับบทความฉบับนี้ก็คือ การละเว้นไม่ทำบาปใดๆทั้งสิ้น ไม่ว่าทางตรงหรือทางอ้อม ฉันว่ามนุษย์และสรรพสัตว์ทั้งหลายทั้งปวงหนีไม่พ้นจริงๆ โปรดสร้างและกระทำความดีไว้เถิดมนุษย์โลกทั้งหลายท่านจะพบกับความสว่างในชีวิตที่สงบและมีความสุขกัน