อรุณเบิกฟ้าด้วยอากาศที่ครอบคลุมไปด้วยกลิ่นไอของฝนที่ยังคังค้างอยู่บนใบไม้ ทำให้เช้านี้อากาศสดชื่น ฉันสังเกตว่าต้นไม้รู้สึกเบิกบานด้วนไม้ที่เขียวสดชื่นนะ ต้นไม้ก็มีชีวิตเช่นมนุษย์เหมือนกัน เวลาชีวิตสดใสก็จะแสดงออกทางใบหน้า ดวงตาจะใสเป็นประกาย เช่นเดียวกับต้นไม้เมื่อได้รับน้ำฝนหรือน้ำที่เรารดลงไป ความสดชื่นที่ต้นไม้ได้รับก็แสดงออกมาที่ใบดูสดชื่นเมื่อคนมองเห็นภาพนั้นๆ คุณเคยสังเกตไหมค่ะ และความรู้สึกนั้นที่เราได้รับมันมีความสุขนะค่ะที่เวลาเราได้ชมธรรมชาติของต้นไม้ ดอกไม้ที่เราปลูกไว้ในบ้าน เช้านี้ตัวผู้เขียนจะมาบอกเล่าเก้าสิบ ถึงพฤติกรรมของน้องที่ผู้เขียนเคยเขียนบทความหนึ่งเกี่ยวกับน้องหมาที่อยู่ข้างบ้าน
เขารักฉันมาก มากจนเมื่อวานฉันแทบจะไม่เชื่อว่าจะอะไรมากมายขนาดนั้น เขารู้มากและสายตาคู่นั้นเวลามองเรา เราสัมผัสได้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ เวลาเราดุ เราชม เพียงแต่เขาพูดไม่ได้เท่านั้นค่ะ เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อวานตอนเย็นถนนรามอินทรา เส้นทางกลับบ้าน ฝนตกหนักมาก ตัวผู้เขียนก็ลงไปเปิดประตูหน้าบ้าน ส่วนเจ้าหมาน้อยนั้นเขาอยู่บ้านของเขา แต่ฉันเหลือบมองแล้วว่าเขานั่งรอฉันอยู่แน่นอนเพราะยังไม่เห็นรถของฉันวิ่งผ่านมาของเขา สายตาเขาจะมองออกมาข้างนอกถนน
ฉันก็คิดว่าฝนตกหนักขนาดนั้นและมีฟ้าร้องด้วยเขากลัวฟ้าร้อง ปรากฎว่าผิดคลาด พอรถฉันวิ่งผ่านหน้าไปนิดเดียว ฉันมองกระจกเห็นเขาวิ่งฝ่าสายฝนตัวเปียกมารอฉันเปิดประตูบ้าน และวิ่งเข้าบ้านของฉันไปนอนตรงที่ฉันเคยให้เขานอนทุกวัน พอฉันปิดประตูจะเข้าตัวบ้านเธอก็มองหน้าและวิ่งตามมาเพื่อขอให้ฉันพาเข้าบ้านด้วย ที่บ้านทุกคนจะรักน้องหมาตัวนี้ค่ะ เขาฉลาดและดูแลบ้านได้อย่างดี ดูเฉยๆ แต่หากมีใครเข้ามาในบ้าน เขาจะเฝ้าสังเกตการณ์ แต่บอกได้เลยว่าหากใครหยิบอะไรสักนิดเดียวภายในบ้าน เธอจะกัดทันทีค่ะ มาเล่าต่อนะค่ะ พอหลังจากที่ฉันพาเขาเข้าบ้าน คุณผู้อ่านทราบไหมค่ะว่า ตัวผู้เขียนต่อว่าเขาว่า ฝนฟ้าตกขนาดนี้ทำไมไม่อยู่บ้าน วิ่งมากทำไม เท่านั้นแหละค่ะ สมาชิกทุกคนในบ้านเห็นสีหน้าของน้องหมาเปลี่ยนไปทันทีและก็มอบทำหน้าเศร้า คุณแม่ของฉันบอกว่าไปว่ามันเศร้าแล้ว ฉันล้อเล่นกับเขาตลอดนะค่ะ เวลาฉันดุจะทำหน้าเศร้ามากเหมือนคนงอน จนต้องเล่นด้วยเขาก็จะหายจากอาการซึมเซาทันที ฉันมานั่งคิดว่าทำไมน้องหมาทั้งหลายถึงได้ฉลาดกันขนาดนี้ แต่น้องหมาตัวนี้เราไม่ได้เลี้ยงเขานะค่ะ แต่เขาติดฉันมากเวลาฉันกลับจากทำงานจะวิ่งมาหาและเล่นกัน พอนานๆ ไปเริ่มจะติดฉันมากขึ้น ตีห้ากว่าๆ เขาจะออกมาทำธุระแล้วไม่ยอกเข้าบ้านของเขา
กลับมานั่งเฝ้าฉันที่บ้านทุกวันจนฉันต้องเปิดรับเข้ามานอนที่บ้านของฉันตลอด จนเดี๋ยวกลายเป็นว่า น้องหมาจะมาอยู่ที่บ้านตั้งแต่เช้ามืดจนถึงหกโมงเย็น ฉันจะปล่อยเขากลับบ้าน เมื่อถึงเวลา เพราะเคยทดสอบให้กลับบ้านเวลาอื่นก็ไปนะค่ะ แต่ก็กลับมานอนหน้าประตูอีกจนต้องเปิดประตูรับเข้ามา จนใครๆบริเวณนั้น นึกว่าเป็นสุนัขที่บ้านเสียด้วยซ้ำค่ะ ฉันเชื่อแล้วว่า สุนัขทุกตัวเขามีสัญชาตญาณสูงมากจริงๆและฉลาดมากด้วยซ้ำ เพียงแต่เขาไม่สามารถสื่อสารโดยการพูดได้เท่านั้น ที่บ้านของคุณผู้อ่านทุกท่านของได้มรการเลี้ยงน้องหมา น้องแมวกันบ้างนะค่ะ แต่ตัวผู้เขียนคิดว่าสัตว์ทุกประเภทฉลาดเหมือนกันหมดนะค่ะ แล้วแต่ปฏิกิริยาโต้ตอบของสัตว์แต่ละประเภทไม่เหมือนกันเท่านั้นจริงไหมค่ะ เราลองมาเฝ้าสังเกตการณ์ ชีวิตธรรมชาติของสัตว์เลี้ยงของเราดูซิค่ะ ว่ามันหน้าติดตามความเคลื่อนไหวของพวกเขา พอๆกับเราเฝ้าดูตัวน้อยของเราเจริญเติบโตเหมือนกัน ท่านจะได้รีบความสุขอย่างแท้จริง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น