เจ็บไข้ได้ป่วยเป็นเรื่องของบุญและบาป

พฤหัสที่สดใสด้วยแสงทองเจิดจ้าของพระอาทิตย์เช้านี้ ยังอบอวลกลิ่นไอน้ำฝนที่เกาะบนยอดหญ้าอยู่นะค่ะ เราว่าเดือนเมษาผ่านไปเร็วแล้ว นี้ก็จะหมดเดือนพฤษภาคมอีก 1 เดือน เวลาช่างผ่านไปเร็วนะค่ะเมื่อวันก่อนฉันได้มีโอกาสคุยกับพระพี่ชาย ถึงเรื่องที่ท่านได้ไปเยี่ยมอาการป่วยของพระรูปหนึ่งที่กำลังอาพาต ด้วยอายุมากพอประมาณ ท่านชี้แจงและอธิบายว่าเป็นโรคชนิดหนึ่งซึ่งต้องยอมรับนะค่ะว่าจำไม่ได้ แต่ก็สามารถนำประเด็นนี้มาคิดและไตร่ตรองว่า

สังขารของคนเราไม่เที่ยงแท้ เมื่อยามอยู่สร้างและสะสมความดีไว้ ยามเจ็บไข้ได้ป่วยลูกหลาน ญาติสนิทมิตรสหายก็จะไปเยี่ยม แต่หากคนใดไม่มีความดีติดกายเลย ยามเจ็บไข้ได้ป่วย ดูภาพที่เราเห็นแล้วมันช่างรันทดเสียกระไร
 ตัวผู้เขียนจึงมานึกถึงว่า ทำไมผู้สูงอายุมากๆบางท่านเจ็บป่วยหนัก ทางแพทย์ถึงต้องทำการเจาะนั้นเจาะนี้มากมาย แล้วคำถามที่อยู่ในใจเรา ถามว่า แล้วร่างกายที่เจ็บป่วยด้วยโรคภัยไข้เจ็บมันก็เจ็บพออยู่แล้ว ทำไมยังต้องทำให้ท่านเจ็บมากขึ้นไปอีก

ที่ฉันต้องกล่าวเช่นนี้เพราะพระพี่ชายท่านเล่าให้ฟังว่า พระรูปนี้มีสายอะไรมิอะไรโยงไปมามากมายจนน่าสงสารกับผู้ที่พบเห็นและเศร้าสลดกันมากมาย เรามาย้อนอดีตกันว่าเมื่อตอนที่พระรูปนี้ยังไม่ได้บวชเป็นพระชีวิตของท่านตั้งแต่เยาว์วัยจนถึงก่อนท่านบวชท่านได้ไปกระทำบาปกับผู้อื่นผู้ใดไว้บ้าง ณ วันนี้ท่านถึงได้รับเช่นนั้น ฉันย้อนถึงอดีตประวัติคุณพ่อของตัวผู้เขียนนะค่ะ ผสมกับละครเรื่องหนึ่งที่ได้นำมาฉายให้ชมเมื่อวันวิสาขบูชา ที่มีผู้ชายคนหนึ่งชอบทำร้ายสัตว์คือเต่าเอามำทำอาหาร และชีวิตจุดจบของเขาเสียชีวิตลงเพราะทนบาดแผลที่หาสาเหตุไม่ได้ว่าเป็นโรคร้ายอะไรถึงทำให้คุณหมอต้องตัดแขนขาของเขาทิ้งทั้งหมด เป็นเพราะวงล้อกรรมที่เขาผิดศีล ปานา ข้อที่1 คือ ฆ่าสัตว์ ฉันเชื่อเรื่องนี้นะค่ะ ว่ากรรมและบาปอะไรไม่ร้ายแรงเท่ากับฆ่าชีวิตผู้อื่นแล้วนำมากินเป็นอาหาร ซึ่งเรื่องราวทั้งหมดนี้ฉันเห็นก็คือเกิดกับคุณพ่อท่าน ซึ่งท่านก็ไม่ได้อยู่ในโลกใน้แล้ว ฉันอยากบอกและเขียนเรื่องราวนี้ให้กับทุกคนที่อ่านบทความบทนี้ทราบว่า กรรมมีจริงค่ะ เราทำกับเขาเช่นไรเราก็ได้รับเช่นนั้นเหมือนกัน ไม่ต้องรอในชาติหน้าที่เราไม่เห็นไม่รับรู้ แต่มันเกิดขึ้นในวงล้อชีวิตที่เราดำรงชีวิตกันจนกว่าเราจะหมดลมหายใจไป เสียงเล่าเรื่องราวของคุณพ่อจากปากคุณแม่วันนั้น ยังดังอยู่ในหูของฉันว่า

นั้นท่านมึนเมาจากการดื่ม และท่านรู้สึกว่าเจ้ากระรอกแสนซนทำความหนวกหูและทำลายต้นไม้ ความซนของท่านและความคิดอะไรที่ทำให้ท่านเป็นเช่นนั้น ท่านยิงกระรอกด้วยหนังสติ๊กตกลมาตายและนำมาทำอาหาร ฉันไม่คิดว่าท่านจะทำเช่นนั้น คุณผู้อ่านเชื่อไหมค่ะว่าตกกลางคืน กระรอกน้อยมาขอชีวตจากคุณพ่อคืน ท่านไม่ได้หลับนอนทั้งคืนเลย เช้ามาท่านต้องออกไปใส่บาตรอุทิศให้เจ้ากระรอกกันไป แต่อะไรไม่หนักเท่ากับก่อนที่คุณพ่อจะเข้าโรงพยาบาลและเสียชีวิตในที่สุด ผิวหนังของท่านเหมือนรอยแผลจากการโดนไฟไห้มเลย คุณหมอและนางพยาบาลสงสัย ซึ่งฉันก็แปลกใจเป็นยิ่งนัก และจากการที่ตัวของฉันได้ศึกษาธรรมะมาบ้าง ฉันได้ย้อนกับไปที่คำสอนขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า และหนังสือการทำบาปอะไรที่มนุษย์จะได้รับโทษจากการฆ่าสัตว์ตัดชีวิตผู้อื่น และการทำผิดอะไรจะได้รับผลอะไรบ้าง ฉันจึงนั่งย้อนเวลากลับไปว่าคุณพ่อท่านทำอะไรในความทรงจำที่ฉันพอจำได้บ้างและเมื่อก่อนที่ท่านจะหมดลม วันนั้นฉันได้ทำสมาธิและขออโหสิกรรมเจ้ากรรมนายเวรที่คุณพ่อได้กระทำล่วงเกินไว้ให้ท่าน ทั้งหมด และหลังจากนั้นมาฉันเฝ้าทำบุญ ทำสมาธิให้คุณพ่อได้หลุดจากบ่วงกรรมให้ได้มากที่สุด จนถึงทุกวันนี้ฉันยังทำและกระทำต่อไปเพื่อให้แก่ทุกสรรพสัตว์และทุกชีวิตค่ะ ตัวของฉันเองรู้สึกปลอดโปร่งขึ้น จิตของฉันสงบขึ้น การทำความดีความรู้สึกภายในที่ได้รับมันมีความสุขมากและมันแตกต่างความสุขอื่นใดนะค่ะ ในปัจจุบันนี้คนรุ่นใหม่หันหน้ามาทำบุญ และให้ทานมากขึ้น เหมือนเมื่อวานนี้ เป็นวันที่ลูกสาวและลูกชายเปิดเทอม ฉันต้องตื่นเช้าเหมือนเดิมและจะต้องเปิดรายการ ลุยไม่รู้โรย ปรากฎว่าไม่มีรายการนั้นแล้ว แต่กลับมีรายการเกี่ยวกับพุทธศาสนา ที่มีดารามานั่งคุยเกี่ยวกับชีวิตพวกเขาได้หันไปหาทางสงบศึกษาธรรมะมากขึ้น

ใช้ธรรมะเป็นแนวทางในการดำรงชีวิตมากขึ้น และช่วยกันจรรโลงสังคมให้ดีงาม ฉันว่าเป็นรายการที่ดีมากๆ หากเด็กรุ่นใหม่ได้ดูรายการพวกนี้กัน มันสามารถที่จะปลูกจิตสำนึกให้เยาวชน กระทำดี ละเว้นความชั่ว ได้มากที่เดียวค่ะ ปัจจุบันนี้ฉันเห็นวัดวาอาราม หลายที่มีการจัดอบรมและสร้างโครงการปลูกฝังธรรมะสู่ลูกหลานเยาวชนตัวน้อยกันมากขึ้น ฉันคิดว่าเป็นการดีอีกทางหนึ่งที่จะทำให้คนไทยในอนาคตรู้จักสิ่งที่ถูกที่ควร เหมือนเช่นบรรพบุรุษรุ่นปู้ รุ่นย่าสมัยก่อนเคยปลูกฝังพวกเรามานะค่ะ เรามาช่วยกันจรรโลงสิ่งเล่านี้ หรืออย่างน้อยท่านได้มีโอกาสอยู่กับลูกหลานท่าน สละเวลาเพียงเล็กน้อยเล่าประสบการณ์ชีวิตที่สามารถไปปลูกจิตสำนึกให้เขารู้ว่า อะไรคือ ผลแห่งการกระทำความดี และผลแห่งการทำบาปกันนะค่ะ เพื่อให้พวกเขามีจิตใต้สำนึกและสามัญสำนึกที่ดีต่อบุพการีและคนในสังคมเรานะค่ะ