วันพฤหัสบดีที่ 2 มิถุนายน พ.ศ. 2554

โรคของผู้สูงอายุที่ควรจดจำ


อรุณสวัสดิ์ค่ะ รับอรุณเช้าวันพฤหัสบดีด้วยสายฝนที่เย็นฉ่ำค่ะ วันนี้ตัวผู้เขียนมีเรื่องสงสัยมา 3 วันแล้ว กับการเกิดปฏิกิริยาบางอย่างในตัวคุณแม่ของตัวผู้เขียนเองและสงสัยว่า อาการเช่นนี้มันเกิดกับผู้สูงอายุทุกคนหรือไม่ อาการนิ่งเฉย แบบไม่พอใจ ไม่พูด ไม่ตอบ แล้วสิ่งที่เกิดขึ้นคือ pressure ที่คนอยู่รอบข้างเกิดอาการอึดอัด และสงสัยกันไป ตัวผู้เขียนสงสัยว่าอยู่ๆท่านทำไปถึงได้เป็นทั้งๆที่ตอนเช้ายังมีอาการดีอยู่ พอเย็นมีอาการแปรปรวนทางจิต เป็นคนค่อนข้างขี้หงุดหงิดง่ายมากขึ้น มาประมาณ2-3 ปีมานี้ตัวผู้เขียนกำลังคิดค้นอยู่ว่า ผู้สูงอายุทั้งหลาย นอกจากอาการ สายตาไม่ดี หูไม่ดี ขี้หลงขี้ลืม ลืมเริ่มจำไม่ได้ ที่ภาษาหมอเรียกว่า ความจำเสื่อม นั้นเอง เราพยายามจะเข้าใจในอาการต่างๆได้พอประมาณ แต่สิ่งที่สำคัญที่เราควรจะต้องหาสาเหตุและไม่ปล่อยให้ผู้สูงอายุจมอยู่กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ตัวผู้เขียนกำลังใช้ความคิดว่า เราจะทำอย่างไรดีให้ท่านไม่เป็นเช่นนั้น และหาอะไรให้ท่านทำดี เพื่อไม่ให้ท่านวนเวียนอยู่กับอดีตมากเกินไป และทำอย่างไรดีที่จะให้ชีวิตของท่านยืนยาวอยู่กับลูกหลานนานๆ


ไม่มีโรคภัยไข้เจ็บมาทำให้ท่านทรามาน สิ่งเหล่านี้กำลังวนเวียนอยู่ในสมองของผู้เขียนอยู่ค่ะ ตอนนี้ สมาชิกทุกคนช่วยกันค่ะ ชวนคุย ชวนหัวเราะ เพื่อให้คุณแม่ท่านสบายใจ แต่บางครั้งก็ต้องพึ่งหมอทางนี้โดยตรงเพื่อปรึกษาหารือกันว่าจะทำเช่นไร แต่ด้วยแรงทิฏฐิในตัวของคุณแม่ท่านมากมายมหาศาล ที่ท่านเป็นคนที่ไม่ยอมหักเลย ซึ่งก็สร้างความหนักใจในการที่จะพูดให้ท่านยอมหักนิสัยตนเองลงมาบ้างที่ ภาษาทางพระท่านบอกว่า ไม่ปลงชีวิต และไม่รู้จักวาง และ นั้นเอง เมื่อวานนี้ฉันลองเปิดรายการ ลุยไม่รู้โรยเอาไว้ เพื่อให้ท่านได้ดูและสัมผัสชีวิตของผู้สูงอายุคนอื่นบ้างเพื่อเป็นการเปิดโลกกว้างให้ท่านได้เห็นและคิด โดยที่เราไม่ต้องมีปากเสียงใดๆ เพราะเรื่องราวในรายการนี้อีกมาก สอนให้เรารู้ว่าเมื่อยามที่เราอายุมากร่างกายของเราเปลี่ยนแปลง นิสัย และโรคภัยไข้เจ็บมาเยือน เราควรที่จะห่วงตัวเราเองมากกว่าสิ่งอื่นใด หากเราทำตัวเป็นที่หน้ารำคาญของลูกหลาน มันย่อมไม่ดีเป็นแน่ ตัวผู้เขียนได้เห็นชีวิตของผู้สูงอายุหลายๆท่านในรายการนี้ยอมรับและปลื้มนะค่ะทีท่านเหล่านั้นเห็นความสำคัญของตนเองและผู้อื่นแถมยังสร้างบุญแก่ผู้อื่นอีกด้วย สิ่งสำคัญในรายการนี้ที่ตัวผู้เขียนประทับใจอยู่กับชีวิตหนึ่งที่อายุคุณตา

ท่านนี้ 91 ปี ท่านใช้ชีวิตที่สุดยอดค่ะ แบ่งปันผู้อื่น สร้างความดี และที่สำคัญท่านดูแลสุขภาพตนเองอย่างดีเยี่ยมจริงๆ ท่านออกกำลังกายตลอดเวลา จนสุขภาพร่างกายของท่านแข็งแรงมากกว่าผู้สูงอายุประมาณ60ปีอีกค่ะ ท่านใช้เวลายามที่ท่านเกษียณจากราชการทหารของท่านมาใช้ชีวิตที่มีค่าจริงๆ สอนหนังสือเด็ก ช่วยงานราชการที่พอทำได้ ดูแลสุขภาพด้วยการออกกำลังกายไม่ได้หักโหมมากมาย แต่ท่านก็ยังคงทำอยู่เหมือนเดิม สิ่งที่คุณตาท่านนี้ขาดไม่ได้คือ การรักษาศีล การทำบุญ และให้ทานผู้ยากไร้เป็นสิ่งที่ท่านทำมาตลอดชีวิตของท่านจากการที่เขาได้ติดตามและสัมภาษณ์ท่าน ตัวผู้เขียนยินดีมากนะค่ะกับรายการที่สร้างสรรค์เช่นนี้ ยังมานึกถึงตนเองว่า หากเราอายุมาก พอมีเงินเก็บบ้าง เราคงสละเพื่อสิ่งเหล่านี้ก็น่าจะดี และมีความสุขสำหรับชีวิตผู้สูงอายุ และเพื่อเก็บความทรงจำเรื่องราวของเราให้ลูกหลานเราได้รับรู้และสืบสานเจตนากันต่อไป

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น