วันพุธที่ 31 ตุลาคม พ.ศ. 2555

ชีวิตที่ต้องพิสูจน์กับสวรรค์

เมื่อแหงนมองฟ้าขึ้นไปทุกครั้งและทุกครั้งที่มองก็นึกเสมอว่าสวรรค์ชั้นฟ้าดาวดึงส์ที่สรรพสัตว์ทุกชีวิตต้องการไปกันทุกชีวิตนั้นทำไมมันช่างงดงามเหลือเกิน และสิ่งที่อยู่หลังเส้นสุดขอบปลายเมฆนั้นมีอะไรและมันคืออะไร ทุกคนจะวาดภาพตามจินตนาการของแต่ละเรื่องแต่ละบทความกันไป หรือตามคำสอนต่างๆที่บันทึกไว้ในชาดกบ้าง หรือหนังสือต่างๆที่เราอ่านก็จะวาดภาพตามจินตนาการกันไป แต่สิ่งที่สำคัญที่อยู่เบื้องหลังของสวรรค์ชั้นฟ้านั้นคือดวงจิต
ของทุกชีวิตที่ทำความดีงามกันนั้นเองเมื่อละสังขารแล้วผู้ที่ทำความดีก็จะมีดวงจิตที่บริสุทธิ์และลอยไปอยู่ในที่ๆนั้น ไม่มีใครรู้ไม่มีใครทราบว่าหน้าตาของสวรรค์เป็นเช่นไร แต่สิ่งที่รับรู้ผู้ที่ทำความดีก็ไปในสถานที่สดสวยงดงามนั้นเอง แต่ทุกคนก็จะมีจินตนาการของแต่ละคน อย่างเช่นนักวาดภาพ ก็จะจินตนาการสวรรค์ไว้สวยสดงดงามเพื่อให้ผู้ที่เห็นภาพมีแรงบันดาลใจที่จะกระทำความดีนั้นเอง ทุกชีวิตของมนุษย์ปุถุชนจึงต้องทำความดีพิสูจน์ให้เห็นว่าการทำความดีนั้นเห็นผล และผลที่ได้สำหรับคนทำดีก็คือสิ่งที่ดีงามตอบแทน ก็เปรียบเสมือนคนๆนั้นได้ขึ้นสวรรค์ บางคนมักจะแย้งว่าแล้วสวรรค์หน้าตาเป็นอย่างไรเรา ดิฉันตอบแทนได้เลยว่าสวรรค์นั้นก็อยู่ที่ตัวเรานั้นเอง เราทำความดีเราก็มีความสุข เราทำบุญจิตใจเราก็สุข เราทำทานแบ่งปันผู้อื่นจิตใจเราก็เป็นสุขสดชื่นกับการกระทำความดีนั้นเอง จิตใจก็จะสว่างไสวเหมือนเทียนที่จุดขึ้นมาส่องสว่างไปทั่วในยามมืด

วันอาทิตย์ที่ 28 ตุลาคม พ.ศ. 2555

ความรักคืออะไร


นานทีเดียวที่บทความหายไปกับความทุกข์ของดิฉันที่มันเป็นมรสุมชีวิตที่โหดร้ายรุมมาปะดัง ลูกแล้วลูกเล่า ให้ฉันได้ต่อสู้และฟัรฝ่ามันให้ได้และพิสูจน์ให้ได้ว่าชีวิตลูกผู้หญิงคนหนึ่งในโลกใบนี้มันมีชีวิตที่จริงและเกิดขึ้นในสังคมปัจจุบันนี้ อาจเกิดจากกรรมที่ได้กระทำไว้แต่ก็ยังมีบุญเก่าแต่อดีตที่ยังประกบตัวฉันไม่ให้ชีวิตของฉันที่ดำเนินอยู่กับอีก4ชีวิตต้องพังลง ไหนจะเรื่องความเป็นอยู่ของครอบครัวเล็กๆในบ้านหลังหนึ่ง ความรักที่แอบแฝงซ่อนเล้นลึกๆในใจของฉัน ความรักมันคืออะไร มันไม่มีขีดจำกัดหรือสิ้นสุดใดๆเลยว่าความรักจะแบ่งช่วงอายุหรือวัยที่แตกต่างกัน
 วัยรุ่น วัยหนุ่มสาว วัยทำงาน ทุกวัยความรักก็ยังมีอยู่ในใบนี้จริงๆ ฉันเคยเห็นโฆษณาอยู่เรื่องหนึ่งเป็นเรื่องความรักของชีวิตคู่ที่จนยามแก่แล้วก็ยังไม่ทอดทิ้งกัน







 ฉันตอบกับมันได้เลยว่าหากเรามีความรักที่บริสุทธิ์ ซึ่งกันและกันไม่ว่าแต่เป็นชนชั้นใด มันก็สามารถยืนยาวได้หากทุกชีวิตให้อภัยให้กันและกัน เข้าใจซึ่งกันและกันได้ ชีวิตคู่ที่เดินเคียงข้างความรักไปมันคงยืนยาวอย่างแน่นอน ใครเลยไม่อยากได้มัน ที่ความจริงมันไม่ใช่เสมอไป ชีวิตคู่ทุกวันนี้มันเกิดขึ้นไม่ใช่ด้วยความรักที่บริสุทธิ์อย่างที่ฉันคิด ถึงแม้ตัวฉันเองมีชีวิตไปครึ่งทางแล้วฉันก็ยังมีความคิดและแสวงหาความรักที่บริสุทธิ์และใครสักคนที่เป็นเช่นนั้น ชีวิตคู่ที่เกิดขึ้นมันเกิดขึ้นเพียงชั่วครู่ชั่วคราวเท่านั้น ให้บ้างที่มีความรู้สึกและความคิดเช่นฉันบ้างเล่าว่าทำไมมันถึงหายาก ฉันเคยอ่านหนังสือของคุณแม่ชีศันสนีย์ฉันรู้สึกประทับใจในความรัก ฉันของเรียกคำนี้ มันช่างเป็นความรักที่บริสุทธิ์บนเส้นทางแห่งธรรมะ เสียสละซึ่งกันและกัน ซึ่งไม่เคยพบเฉกเช่นนั้นเลย