แม้ถึงจะขึ้นโพสต์ที่น่ากลัวแต่เรื่องราวคงไม่ได้น่ากลัวจนผู้อ่านรับไม่ได้นะค่ะ มันเป็นเรื่องราวที่ฉันคิดว่าเป็นช่วงจังหวะชีวิตที่อันตรายสำหรับคนที่เป็นลูกและคนที่ดูแลอย่างฉันคือแม่นั้นเอง ฉันเพิ่งเข้าใจความรู้สึกและความห่วงแหนของคนที่เป็นแม่เมื่อก่อนตอนที่ฉันเป็นวัยรุ่น ฉันยอมรับเลยว่าความเป็นห่วงของคนที่เป็นแม่เป็นเช่นไร สัจจธรรมแห่งความเป็นจริงแล้วไซร้เมื่อวันที่มาถึง วันที่ฉันเป็นแม่คน ณ วันนี้ มันช่างโหดร้าย น่ากลัว และ วิตกไปหมดกับเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นในแต่ละวัน เหตุการณ์แต่ละเหตุการณ์มันเป็นประสบการณ์ชีวิตที่ฉันต้องแก้ไขให้ผ่านวิกฤตนั้นๆๆปให้ได้นั้นเอง การที่ชีวิตครอบครัวหนึ่งๆจะผ่านอุปสรรคได้นั้นมันช่างยากลำบากแต่ทุกสิ่งทุกอย่างมันจะไม่ยากเลยหากเรามีสมาธิและสติในการแก้ไขปัญหาเล่านั้นให้ผ่านไปได้ ฉันพยายามมอบความรักให้กับลูกตลอดเวลา ให้เด็กๆได้รับรู้ว่าคนที่เป็นแม่มีความรู้สึกเช่นไร ณ วันนี้ ให้พวกเขาได้รับรู้ว่าแม่นั้นสำคัญมากเพียงใด ในโลกใบนี้ไม่มีใครรักเราเท่าแม่ของเราแน่นอน
ต่อให้ลูกมีนิสัยเช่นไร เป็นอะไรก็ตามแม่ก็คงรักลูกเสมอ ท่านให้อภัยเราตลอดเวลา เแกเช่น ฉันวันนี้ ฉันต้องทำได้อย่างนั้น บางครั้งย้อนอดีตกับไปฉันมีความรู้สึกว่าท่านไม่สนใจฉันแต่ ณ วันนี้ เราลองเอาหัวใจของท่านมาใส่หัวใจของเราที่เป็นแมม่วันนี้ ฉันรับรู้ได้เลยว่าท่านรักเรามากเพียงใด หากไม่มีท่านวันนั้น คงไม่มีฉันวันนี้และคงไม่มีลูกฉันในวันนี้เช่นเดียวกัน ฉันยังคงจดจำภาพในอดีตได้เมื่อครั้งที่ฉันป่วยตอนนั้นเป็นไข้เลือดออก ท่านอุ้มฉันไปหาหมอตั้งไกล เป็นเวลาหลายวันจนฉันหาย กลับมานึกถึงภาพตอนลูกฉันป่วยบ้าง ความรู้สึกข้างในบอกว่าหัวใจของฉันจะสลายทุกครั้งที่ลูกสาวป่วย ฉันจึงรับรู้ได้ว่าภาพในอดีตที่แม่อุ้มฉันคงไม่ต่างไปจากฉันในตอนนี้อย่างแน่นอน ฉันรู้แล้วว่าวงจรชีวิตของมนุษย์เรานั้นไม่ต่างกันไปมันจะหมุนวงล้อกรรม และความดีไปรอบๆตัวของมนุษย์อย่างเรานั้นเองแฃะมันก็คือกระจกเงาส่องทั้งอดีตและปัจจุบันของเรานั้นเองให้เรารับรู้ว่าอดีตของใครคนหนึ่งเป็นเช่นไร เราก็เป็นเช่นนั้น เหมือนที่ มีบทความบางบทเขียนสอนเกี่ยวกับการแก้กรรม ฉันเข้าใจแล้วว่ามันเป็นเช่นไร มันแก้ไม่ได้แต่สามารถทำให้มันดีได้ ดั่งที่องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเคยตรัสรู้
แด่องคุลีมารนั้นเอง มันอาจจะเปลี่ยนแปลงไม่ได้แต่เราคิดว่าเราสามารถทำให้มันดีได้ด้วยการใช้สติและสมาธิในการควบคุมอารมณ์และสานการณ์ต่างๆให้มันดีและทำจิตให้นิ่งมากขึ้นไม่ปล่อยให้โมหะโทสะมาครอบงำจิตใจของเรานั้นเอง ณ วันนี้ฉันคิดว่าฉันดีขึ้น ใจฉันเย็นลงเมื่อเจอสถานการณืที่แย่กับจิตใจ นี่หรือคำว่ามนุษย์ที่เกิดมาวกวนไปมากับห้วงของวงเวียนกรรมดีและกรรมชั่วนั้นเอง
