วันจันทร์ที่ 18 เมษายน พ.ศ. 2554

ความสุขในวันสงกรานต์


         ผ่านพ้นวันปีใหม่ไทยวันสงกรานต์อย่างเป็นทางการนะค่ะ ด้วยการต้อนรับ อรุณเบิกฟ้าที่แสนสดใสค่ะคุณผู้อ่านทุกท่าน หยุดกันหลายวันได้กลับบ้านเกิดเมืองนอนกันบ้าง ไปเที่ยวพักผ่อนกันอย่างสนุกสนานและมีความสุขกันทุกครอบครัวนะค่ะ ช่วงเทศกาลสงกรานต์ 5 วันเต็ม ตัวผู้เขียนได้เก็บเรื่องราวสนุกและมีสาระมาฝากคุณผู้อ่านเยอะมากมายค่ะในช่วงวันหยุดที่ผ่านมาค่ะ วันแรกก็ได้พาครอบครัวไปทำบุญตักบาตร ตื่นแต่เช้ามืดทำอาหารไปถวายพระสงฆ์ที่วัด รับพรมามากมายและขอแบ่งปันทุกท่านด้วยนะค่ะ
      เริ่มวันที่ 2 ของวันหยุดได้มีความสุขกันภายในครอบครัวค่ะ หาเมนูอาหารมาทำทานกันและปฏิบัติภาระกิจเก็บทำความสะอาดใหญ่กันอย่างสนุกสนานค่ะ ช่วงวันหยุด 5 วันที่ได้พักผ่อนอยู่กับบ้านจริงๆ ตัวผู้เขียนมีความสุขมากค่ะ ถึงจะเหน็ดเหนื่อยจากการทำงานแต่โอเคมากนะค่ะ เพราะเป็นการทำงานอย่างมีความสุข ทำไปเล่นสาดน้ำกันเล็กๆน้อยๆ มันเป็นช่วงที่ตัวผู้เขียนมีความสุขนะค่ะที่ได้มีโอกาสอยู่กับที่บ้านไม่ออกไปไหนเลยค่ะ 5 วันเต็ม เพราะชีวิตของตัวผู้เขียนต้องขับรถทุกวัน พอได้หยุดหลายวันมีความสุขจริงๆค่ะ อาจจะดูแตกต่างกับครอบครัวหลายๆครอบครัวที่เขาจะพากันไปเที่ยวต่างจังหวัด หรือ กลับบ้านไปหาครอบครัว หรือบรรพบุรุษ แต่สำหรับครอบครัวของตัวผู้เขียน มันเรียกว่าวันครอบครัวจริงๆค่ะ ที่ตัวผู้เขียนได้มีเวลาอยู่กับคุณแม่ และลูกสาวอย่างมีความสุขมากๆ ในแต่ละวันเธอทั้ง2 จะมีเมนูที่จะทานนั้นทานนี้กันทุกมื้อ

เพราะนานๆฉันจะได้หยุดทำอาหารให้เขาทานมากที่สุด ในช่วงวันหยุด ฉันมีเรื่องเล่าแปลกๆมากมายที่เกิดขึ้นกับตัวฉันให้ฟังนะค่ะ อย่างเช่นวันแรกที่ไปทำบุญถวายอาหารพระตอนเช้า โดยปกติฉันจะพาคุณแม่และลูกสาวไปถวายพระพี่ที่พอรู้จักกัน แต่บังเอิญไปมา3ครั้งไม่พบท่าน มาครั้งนี้กุฏินั้นกลายเป็นของเจ้าอาวาสวัดไปเสียแล้ว แต่ก็ได้เข้าไปถวายอาหารนะค่ะ เจ้าอาวาสรูปนี้ท่านอายุมากแล้ว ดูเหมือนจะมากกว่าคุณแม่5-6ปีค่ะ หูท่านไม่ค่อยได้ยิน ส่วนคุณแม่ท่านก็ไม่ค่อยสู้ดีเหมือนกัน ท่านทั้งสองคุยกันคนละเรื่อง ส่วนตัวฉันและลูกสาวได้แต่นั่งอมยิ้ม กับพระอีกหนึ่งรูปที่คอยดูแลเจ้าอาวาสรูปนั้น ฉันก็นึกถึงเรื่องผู้สูงอายุขึ้นได้ว่า ส่วนใหญ่ผู้สูงอายุ อายุตั้งแต่70ปีขึ้นไป ประสาทหูของท่านเริ่มจะมีปัญหาเกือบแทบจะทั้งนั้นนะค่ะ จากการสำรวจและเก็บข้อมูลมา และได้พบกับคนรอบข้าง คนสมัยก่อนจะเริ่มมีประสาทหูในการได้ยินน้อยลง เคยถามคุณแม่ท่าน ท่านจะบอกว่าคนที่เคยผ่านช่วงสงครามโลกครั้งที่2 มักจะหูไม่ค่อยดีด้วยบางส่วน เนื่องจากเสียงที่ดังจากระเบิด ส่วนหนึ่งพออายุมากก็หูไม่ค่อยดีแล้ว แต่คนในปัจจุบันเป็นเพราะเสียงดังของสิ่งแวดล้อมที่มีมากมาย คุณลองสังเกตและเปรียบเทียบความเงียบดูนะค่ะ ระหว่างเราอยู่ในกรุงเทพฯการจราจรแน่นแออัด กับการที่เราขับรถไปต่างจังหวัดที่มีแต่เสียงนกร้องและต้นไม้ ความเงียบมันแตกต่างกันมากจริงๆค่ะ 5วันสำหรับการที่ฉันได้บำเพ็ญประโยชน์เพื่อครอบครัวของฉันอย่างมีค่า มันเป็นช่วงที่มีความสุขมากค่ะ

รวมถึงคุณแม่ของฉันด้วย ฉันไม่เคยเห็นสีหน้าที่ท่านมีความสุขเมื่อฉันได้มีเวลาพูดคุยกับท่านอย่างจริงจังเลย เพราะชีวิตการทำงานที่ยุ่งและการที่ฉันไม่มีเวลาได้คุยกับท่านมาก ฉันยอมรับว่าแม้ 5 วันที่ผ่านมาฉันจะเหนื่อยเพียงไร แต่บอกจากใจจริง ฉันมีความสุขกับการที่ทำให้คุณแม่และลูกยิ้มและหัวเราะได้เลยค่ะ แล้วคูณผู้อ่านหละค่ะ 5วันกับวันหยุดสุดสัปดาห์ที่ยาวนานท่านก็คงมีความสุขเช่นเดียวกับตัวผู้เขียนเหมือนกันนะค่ะ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น