วันพฤหัสบดีที่ 17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

กรรมติดจรวด

หากวันเวลาผ่านไปเพียงใดภาพที่ทำให้ฉันสะเทือนใจทุกครั้งเพราะฉันขาดความระมัดระวังและนึกไม่ถึงว่า วงเวียนกรรม มันไม่ต้องรอไปถึงชาติหน้าหรือชาติไหนๆ มันเกิดขึ้นในวงจรชีวิตของเราที่เราทั้งหลายยังไม่จบชีวิตของตนเท่านั้นเอง เหมือนกับคำที่เราๆได้ยินกันบ่อยก็คือ กรรมติดจรวด ฉันมีเวลาว่างเมื่อใดฉันจะย้อนกลับไปว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นวันนั้นมันมีต้นเหตุกรรมจากเรื่องใด วันนั้นภาพความทรงจำที่ลูกสาวเกิดอุบัติเหตุน้ำร้อนลวกเท้าของเขาทั้งสองข้าง เป็นเพราะอะไรฉันได้เรียนปรึกษาพระอาจารย์ว่าคนเราเป็นเช่นนี้เป็นเพราะทำกรรมใดไว้ ผิดศีลข้อที่ 1 โทษที่ฆ่าสัตว์ตัดชีวิตผู้อื่นเป็นเช่นไรแล้วแต่ว่าเจตนาหรือไม่เจตนา ฉันย้อนกลับไปถึง2ปีก่อนที่จะเกิดเรื่องกับลูกสาวของฉัน ฉันจำได้ว่ามันเหมือนสภาพหนูที่ขาทั้งสองข้างมันติดกาวแล้วออกไม่ได้นั้นเองเป็นเพราะ อดีตสามีของฉันเขาให้ฉันวางกาวดักหนูบนหลังคาบนฝ่าห้องนอนที่มันมักจะวิ่งเล่นกัน ฉันไม่เข้าใจว่าทำไม มันถึงติดจรวดเร็วเช่นนี้
 ตั้งแต่นั้นมาฉันไม่กล้าทำอะไรที่ผิดศีลข้อที่ 1อีกเลย มันเป็นเรื่องจริงที่ฉันได้รับกับสิ่งที่เราทำกับผู้อื่นจะด้วยเจตนาหรือไม่ ก็ขึ้นอยู่ที่บทลงโทษนั้นๆ ตั้งแต่นั้นมาฉันเริ่มศึกษากับพระอาจารย์ท่านและคอยถามท่านว่าเราทำกับสิ่งนี้แล้วผลที่ได้รับคืออะไร ฉันได้บทเรียนและรู้อะไรอีกมากมายเกี่ยวกับการทำความดีและการทำบาป จะ2ปีมานี้ฉันได้ศึกษาธรรมะมากขึ้น ไม่ใช่ว่าฉันจะเชื่อทั้งหมด ฉันจะเรียนรู้หาข้อสรุปกับสิ่งที่เกิดขึ้น
โดยที่ฉันจะย้อนกลับไปหาภาพความทรงจำเก่าที่ฉันพอจะจำความได้เมื่อฉันเกิด และเก็บข้อมูลเรานั้นมาวิเคราะห์กับเคราะห์กรรมที่ฉันได้รับ ฉันคิดว่าเคราะห์กรรมที่ฉันต้องเผชิญอยู่ทุกวันนี้เกิดการที่ฉันพูดปดกับคนรอบข้างของฉัน คือที่ผ่านมาหลังจากฉันขอแยกทางกับสามีของฉัน แม้ชีวิตของฉันปัจจุบันจะต้องดูแลคุณแม่และลูกสาวเพียงลำพัง บางอย่างในใจลึกๆของฉันรู้สึกมันมีความสุขมากกว่าเมื่อก่อนฉันจะแยกทางกับสามี อดีตฉันต้องทนเก็บทุกอย่างในใจ เพียงคนเพื่อหน้าตาของเขาคนนั้นต่อสังคม มันเหมือนกระจกเงาที่สะท้อนในใจฉันเสมอว่าฉันมัวเก็บสิ่งเหล่านั้น เขาเรียกว่าความทุกข์ไว้เพียงคนเดียวเพื่อรักษาหน้าตาคนๆนั้นต่อสังคม ต่อหน้าพ่อแม่ พี่น้อง เพื่อนสนิทมิตรสหาย ว่าเรามีความสุข แต่จริงๆตัวฉันเองที่มีความทุกข์เหมือนไฟที่มันสุมอก รอเวลาระเบิดเท่านั้น และเป็นเพราะฐานะการทำงานของฉัน ฉันต้องทนเก็บความรู้สึกทุกอย่างไว้คนเดียวเพื่อไม่ให้ใครรู้ว่าฉันและเขามีปัญหา ยิ่งสภาพจิตใจของลูก ฉันยิ่งไม่ต้องการให้เธอตัวน้อยๆมารับรู้เรื่องแบบนี้จนเขาโต ฉันนั่งคุยกับลูกสาวว่าสิ่งที่ผ่านมาและกำลังเกิดขึ้นคืออะไรหนูเข้าใจหรือไม่ ประโยคหนึ่งที่ฉันรู้ว่าลูกรักฉันมากและสงสารฉันคือ เธอขอของขวัญวันเกิดของเธอจากพ่อของเขาด้วยใบหย่า 1 ใบให้กับเขาและแม่ของเขาที่รักมากและบอกว่าเราอยู่กันได้ใช่ไหมค่ะคุณแม่ ตั้งแต่วันนั้นฉันก้มหน้าดูแลลูกสาวของฉันและคุณแม่ท่าน หลังจากคุณพ่อของฉันจากไป4ปีแล้ว ตัวฉันกับมีความรู้สึกว่าถึงแม้เราจะเหนื่อยเพียงใด
 ลึกๆเรามีความสุขกัน 3 คนมากขึ้น ไม่ต้องมีทุกข์ให้มากังวลกับเรื่องอะไรที่มันน่าจะนำพาความวุ่นวายมาสู้พวกเรา ฉันจึงย้อนกับมาที่บุญและบาปอีกครั้งว่า ที่เราจบชีวิตการมีคู่ครองลงมันไม่ได้หมายถึงว่าเราไม่มีความสุข หรือเราโชคไม่ดีที่ไม่มีใครเลี้ยงดูเรา ท่านผู้อ่านอย่าคิดว่าผิดนะค่ะ ฉันมานึกถึงตรงนี้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับเรา 3 คนปัจจุบันทุกคนไม่มีความเครียดว่าจะเกิดเรื่องอะไรต่ออะไรแล้ว เรารู้สึกกันว่าปัจจุบันความรู้สึกดีๆนั้นมันมีมากกว่าเมื่อก่อน ฉันมีเวลาได้คุยกับคุณแม่และลูกสาวมากขึ้น มีกินมีใช้ ทุกคนไม่ต้องมาเครียดกับผู้ชายคนหนึ่งว่าจะกลับบ้านหรือไม่ กลับดึกไปไหนมา หรือวันหยุดไม่มีเวลาให้ลูกและครอบครัว ฉันคิดว่ามันเป็นภาพลักษณ์ภาพนอกที่ทำเพื่อหน้าตาของมนุษย์ในสังคมเท่านั้น ลองถามในใจลึกๆของท่านดูว่าความสุขที่แท้จริงมันอยู่ตรงไหน นะวันนี้ฉันมีความสุขในส่วนลึกของหัวใจที่มีคุณแม่ที่ดีคอยเป็นห่วงเราเข้าใจเรา มีลูกที่น่ารักเป็นเด็กดีขยันเรียนไม่ออกนอกกรอบเท่าใด และสิ่งที่สมบูรณ์แบบในตัวฉัน ฉันมีเวลาได้ทำคุณประโยชน์ต่อสังคมอาจจะกลุ่มน้อย ได้ไปวัดทำความดี และมอบสิ่งที่ดีกับผู้อื่น ฉันคิดว่าแม้วันนี้จะเหนื่อยแต่ในใจฉันมีความสุขพอเพียงแล้ว ท่านลองคิดดูนะค่ะลองนำ การทำบุญ กับการทำบาป ขึ้นตราชั่งดูว่า สิ่งที่ท่านทั้งหลายได้รับอะไรที่เติมความสุขเต็มหัวใจของท่านได้อิ่มและสมบูรณ์แบบได้มากกว่ากัน


รูปภาพจาก
1. 8EE_กรรมติดจรวด.jpg
400 × 319 - กรรมติดจรวด มีจริง
intania.com
2. deea4b80c8.jpg
500 × 386 - ปวดใจดังไฟสุมทรวง ทะลวงอกฉัน เมื่อเธอมาตัดสัมพันธ์ เอาเมื่อสายไป
bloggang.com
3. 00592.jpg
435 × 650 - รูปเด็ก ภาพเด็ก เด็กผู้หญิงตัวน้อยน่ารัก
play.kapook.com

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น