วันจันทร์ที่ 21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

เชื่อหรือไม่

เชื่อหรือไม่ค่ะ ว่าเหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นกับตัวเรา ไม่ว่าจะดี หรือไม่ดี มันมาจากผลแห่งการทำความดีที่เป็นบุญที่เราได้รับและผลแห่งการทำบาปมาจากการทำบาปที่เราได้ก่อไว้บางครั้งเจตนา หรือไม่เจตนาทั้งหลายของวัฏจักรชีวิตของมนุษย์ในหนึ่งรอบชีวิตที่เราเกิดมา ฉันสรุปได้เช่นนั้นเพราะจากการที่ฉันได้ศึกษาธรรมะ และได้ย้อนหลังกลับไปค้นหาหนังสือเกี่ยวกับธรรมะในยุคประวัติศาสตร์แล้วนำมาวิเคราะห์ด้วยเหตุและผลกับสิ่งที่มันเกิดขึ้นมาจริงๆ หากเราจะย้อนหลังกลับไปดูเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับตัเราก่อน ฉันยังจำได้นะค่ะเมื่อตอนรุ่นๆ ฉันเป็นเด็กที่ชอบจับสัตว์เช่น อึ่งอ่าง ลูกหนูตัวอ่อน งูปากจิ้งจกสมัยก่อนจะเยอะมาก ชอบจับหลอกคุณแม่ น้องสาวเป็นประจำ วันนั้นเป็นภาพที่ฉันจำได้ถึงทุกวันนี้เลยไม่จับอีกเลยเป็นเพราะฉันจับงูเขียวนี้แหละปรากฎว่า มันเป็นพันธุ์ผสมไม่จิ้งจกแท้ เพราะปากจิ้งจกจะไม่กัดเวลาเราจับพันที่มือปากมันแหลมมันจะไปข้างหน้าอย่างเดียว แต่เจ้าตัวนี้พอจับปุ๊บมันตะวัดจิ้มมือเราเลย ฉันโดนมันกัดนิดหน่อยแค่มือบวม ตั้งแต่นั้นฉันไม่กล้าจับงูหลอกใครเลยนะค่ะ มานั่งย้อนภาพนั้นก็ตลกดีและก็นึกถึงว่าเป็นเพราะเราทำบากหลอกผู้อื่นถึงได้เป็นเช่นนั้น
 ตอนเด็กฉันบอกตัวเองได้เลยว่าฉันซนแต่ซนแบบเงียบๆ อะไรที่โบราณเขาห้ามทำ ฉันทำหมด เคยได้ยินโบราณจะบอกว่า ตุ๊กแกกินปูนร้อนท้องใช่ไหมค่ะ นั้นแหละฉันไม่เชื่อคุณยาย อยากรู้ว่ามันกินปูนแล้วท้องมันจะร้อนไหม รู้ไหมฉันทำอะไร
 ฉันเอาปูนที่คุณยายกินหมาก ปั้นกับปลายไม้กวาดแล้วแย่ให้มันกินคุณผู้อ่านทราบไหมว่าตั้งแต่นั้นมาฉันกลัวตุ๊กแกถึงทุกวันนี้เลย เขาตามฉันไปทุกสถานที่ฉันเองก็ไม่ทราบหรอกนะค่ะว่าเขาจะโกรธขนาดนั้นเข้าห้องน้ำก็ไม่ได้ จนฉันเป็นผู้ใหญ่ จนมาศึกษาธรรมะจากพระอาจารย์ท่านสอน มันจริงนะค่ะทุกเรื่องที่เราก่อเหตุไว้เราจะได้รับเหตุการณ์ที่เป็นผลกระทบกับตัวเรามากกว่าที่เราทำกับผู้อื่นอีกหลายร้อยเท่านะค่ะ มีอยู่เมื่อไม่นานมานี้ฉันนั่งนึกถึงภาพที่ฉํนตกจากเพดานฝ้าลงมา เกิดอุบัติเหตุกับฉันเพราะฉันลืมกุญแจ แต่จริงๆแล้วมันมีสาเหตุที่ฉันย้อนไปคือ2ปีก่อนฉันไม่รู้ว่างูเข้ามาในบ้านได้อย่างไรกำลังปีนฝ้าขึ้นชั้น2ฉันบอกคุณแม่และใช้ไม้กระทุ้งเขาตกคงบาดเจ็บด้วยและสุดท้ายก็ตายเราหากันจนเจอ ฉันย้อนภาพทุกภาพในอดีต ว่าทำไมตัวของฉันมันเกิดอุบัติเหตุเจ็บตัวบ่อย ฉันมาทราบเมื่อ 2 ปีที่ฉันได้ศึกษาธรรมะและเรียนรู้บาปบุญคุณโทษจริงๆ ตัวฉันจะได้รับฉายา ยายซุ้มซ่าม จากทุกคนที่รู้จัก บางทีเดินๆก็ล้มบ้าง ตกบันไดบ้าง บางทีเหมือนขาอ่อน ลงไปนั่งพับเพียบ หัวเขาแตกบ้างอะไรบ้าง ทุกวันนี้ฉันยอมรับเต็มที่เลยนะค่ะว่า บาปบุญคุณโทษที่มนุษย์ทุกคนเกิดมาในชีวิตหนึ่งๆมันหมุนตัวเองไปรอบๆชีวิตเราจริงๆ และเราไม่ได้มองเพียงสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวเราเท่านั้นนะค่ะ ฉันมองคนรอข้างฉันไปทั่ว วิเคราะห์และหาเหตุและผลเพื่อพิสูจน์ในเรื่องนี้จริงๆ ฉันถึงได้เริ่มต้นเขียนบทความขึ้นมาเพื่อเป็นวิถีทางที่มนุษย์อย่างเราๆเก็บไว้เป็นอุทธาหรณ์สอนใจและคิดจะกระทำการใดๆให้คิดใช้สติปัญญา สมาธิ ก่อนที่จะลงมือทำอะไรที่เราไม่รู้ว่าผลที่เราจะได้มันกระทบกลับมาแสนสาหัสมากเพียงใด ที่ฉันนำเรื่องต่างๆที่เกิดขึ้นของตนเองมาเผยแพร่ต่อสาธารณชนก็เพื่อเป็นวิทยาทานแด่เพื่อมนุษย์ร่วมโลกใบนี้ เพื่อใช้ชีวิตให้มีค่าและยึดหลักที่องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงตรัสรู้ไว้แก่มวลมนุษย์และสรรพสัตว์ทั้งหลายในสากลโลก ให้ทำความดีละเว้นการทำชั่ว หากใครหาจุดยืนของชีวิตได้ก็ได้รับความสุขเต็มเปี่ยมหัวใจและอิ่มกับความสุขในการทำความดีหาเงินทองใดซื้อได้เลย ฉันเคยได้ยินคำอวยพรจากคุณยายเท่าที่ฉันจำได้นะค่ะท่านจะอวยพรให้ฉันเป็นมหาเศรษฐี
 ฉันจะย้อนท่านทุกครั้งไม่เห็นเป็นจริง ฉันก็พอมีพอกินไม่ให้สมาชิกลำบาก ไม่ได้รวยล้นฟ้า แต่ทุกวันนี้ฉันเข้าใจแล้วคำว่าเศรษฐีไม่ใช่เงินทองที่ฉันต้องมีมากมาย แต่ที่ฉันเป็นเศรษฐีมันหมายถึงอะไร จากการที่ฉันเป็นคนใจบุญ ชอบให้ทานผู้อื่นมาตั้งแต่ฉันจำความได้และความสุขที่ฉันได้รับจากการอโหสิกรรมกับสรรพสัตว์ทุกชีวิต ดำเนินตามกรอบของพระพุทธศาสนาได้ไม่มากก็น้อย ไม่ผิดศีล ฉันคิดว่าถึงแม้ตัวฉันไม่ได้ร่ำรวยแต่ฉันมีความสุขมากนะทุกวันนี้อะไรที่ฉันสามารถระวางมันลงได้ก็จะพยายามทำให้มันดีที่สุดมันอาจจะไม่ได้100% แต่ฉันคิดว่าทำทุกอย่างให้ดีที่สุดไม่เบียดเบียนผู้อื่น เราอาจจะไม่ได้เป็นพระหรือนักบวชแต่มนุษย์ทุกชีวิตหากมีอะไรที่มันพิสูจน์และพึ่งปฏิบัติตนเองได้อย่างดีงามและถูกต้อง ก็ควรจะกระทำ จงอย่าคิดว่าทำไปได้อะไร เมื่อก่อนฉันก็เคยคิดนะค่ะ แต่มันได้อย่างนั้นจริงๆ แต่ฉันว่าสิ่งที่ได้รับมันมากกว่าเป็นทวีคูณนะค่ะ เพราะว่ามันได้เกิดขึ้นกับตัวของฉันเอง จนจะเรียกว่าฉันจะเลิกทำบาปเสียด้วยซ้ำเชื่อหรือไม่2ปีมานี้ฉันไม่ได้ตบยุงหรือมดเลยนะค่ะใช้วิธีเป่าแล้วใช้จิตเราบอกว่าทางใครทางมันท่านไม่ทำเราไม่ก็ไม่ฆ่าท่าน ท่านผู้อ่านจะลองทำดูบ้างก็ได้นะค่ะ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น