ต้อนรับวันใหม่ต้นสัปดาห์ค่ะ เช้านี้บนถนนสายรามอินทราดูว่างขึ้น เด็กๆเริ่มปิดเทอมกันแล้วนะค่ะ เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านฉันได้รู้จักเด็กผู้ชายคนหนึ่งค่ะ เขาเป็นเด็กจากต่างจังหวัดเข้ามาทำงานในกรุงเทพฯตั้งแต่อายุยังน้อย ตอนนี้เขามีครอบครัวแล้ว มีลูกด้วยกันหนึ่งคน เขามีปัญหาเรื่องชีวิตครอบครัวและนับถือฉันเหมือนพี่สาว ปรึกษากับฉันว่าทำไมผู้หญิงถึงต้องเอาชนะผู้ชายหรือไม่ก็ต้องกดขี่ข่มเหงกันทางจิตใจ ตอนคบกันใหม่ๆก็โอเค พอแต่งงานแล้วเปลี่ยนไป เราก็ตอบในฐานะผู้ผ่านประสบการณ์มาก่อนว่า เราไม่ได้เข้าข้างใครแต่ผู้ชายก็เหมือนกัน อย่างกรณีบางคนผู้หญิงโอเค ผู้ชายไม่โอเค บางคู่ก็ผู้ชายโอเค ผู้หญิงไม่โอเค ชีวิตของมนุษย์ที่ใช้ชีวิตคู่มันก็ไม่แตกต่างการถูกรางวัล แต่จริงๆมันขึ้นอยู่กับกรรมแต่ละคนที่สร้างกันมา ไม่ทุกคู่หรอกที่จะพบคนดีเสมอไป แต่การจะใช้ชีวิตคู่แล้วก็ต้องอดทน เข้าใจกันและกัน ไว้ใจซึ่งกันและกัน ชีวิตคู่ถึงจะดำเนินไปด้วยดี หากเราคิดถึงวันแรกที่เราได้พบรักกับเขาหรือเธอ
ก็จงเก็บสิ่งที่ดีไว้ และให้อภัยกันและกันมันก็จะดีเอง บอกเลยผ่านสิ่งที่ไม่ดีไปซะ อะไรที่ไม่ดีสำหรับเขาและเธอ ก็หันหน้าปรับปรุงสิ่งเหล่านั้นให้มันดีขึ้นแล้วชีวิตก็จะมีความสุขเอง ฉันได้บอกและอธิบายเพื่อนรุ่นน้องที่เป็นผู้ชายคนนี้ จนเขามีจิตใจที่ดีขึ้น ฉันบอกคนเราจะเกิดมา perfect ทั้งหมดมันเป็นไปไม่ได้หรอก อยู๋ว่าเรารักกันและกัน นั้นหละคือสิ่งสำคัญ เราควรให้อภัยคนที่เรารักแล้วทุกสิ่งทุกอย่างมันก็จะดีขึ้น นอกเสียจากเราไม่รักกันนั้นก็อีกเรื่องหนึ่ง สังคมปัจจุบันเปรเปลี่ยนไปไม่เหมือนคนรุ่นพ่อรุ่นแม่เราสมัยก่อนที่ท่านอดทนต่อครอบครัวมีลูกเป็นสิบๆคน ผ่านมรสุมชีวิตมากเพียงใด ท่านก็อดทนทุกสิ่งทุกอย่างเพียงเพื่อพยานรักของท่าน และความเป็นผู้มีความรักอันงดงาม เราสามารถสังเกตได้จากชีวิตปู่ย่าตายายเรานะที่เป็นบรรพบุรุษ เขาเล่าต่อๆกันมาขนาดเลิกรากันไปท่านก็กลับมาใช้ชีวิตคู่กันตลอดบั้นปลายชีวิตของท่านกัน ตัวผู้เขียนเคยเห็นชีวิตคู่ของคุณพ่อคุณแม่ท่าน ถึงท่านจะทะเลาะเบาะแวงกัน ฉันก็เห็นบางครั้งก็กระหนุงหระหนิงกัน คุณพ่อจะเป็นเช่นไรคุณแม่ท่านก็ให้อภัยคุณพ่อเสมอ ตัวผู้เขียนเองก็เคยนึกเช่นนั้นว่าเราต้องพาครอบครัวของเราไปให้ได้ แต่เป็นเพราะเราคงไม่ได้ทำบุญร่วมกับเขามา ฉันจึงต้องจบชีวิตคู่ของฉันด้วยตัวของฉันเอง แต่ฉันและเขาจากการเช่นเพื่อนมันเป็นเรื่องประหลาดสำหรับฉันและเขาที่ไม่เคยทะเลาะกันแต่สิ่งที่ฉันเคยเอ๋ยปากแล้วหากเขาต้องการอิสระฉันจะเป็นผู้เลือกทางสายสุดท้ายเอง ฉันจะไม่บีบบังคับผู้อื่นผู้ใดให้เป็นบาปกับตนเอง ฉันจึงตัดสินใจเลือกทางสายสุดท้านนั้นเอง ฉันได้เล่าเรื่องราวต่างๆให้น้องคนนั้นฟังจนเขาโอเค แต่ฉันก็เฝ้าติดตามเรื่องของเขาเรื่อยมาจนถึงทุกวันนี้ เรื่องราวที่เกิดขึ้นสำหรับตัวเด็กผู้ชายคนนี้ มันเป็นอุทธาหรณ์นะค่ะที่บอกได้เลยว่า
ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์ผู้หญิง หรือมนุษย์ผู้ชาย ที่เกิดมาบนโลกใบนี้ก็มีทั้งดีปละไม่ดีผสมผสานกันไป อย่างเช่น รุ่นพี่ที่ฉันรู้จัก เท่าที่ฉันรู้ฉันบอกได้เลยว่าเป็นผู้ชายที่แสนดีมากๆ แต่เธอก็ต้องผิดหวังที่พบภรรยาไม่มีความรับผิดชอบ แต่เขาก็อดทน เพราะพยานรักที่เขามี 5 คน เขาต้องทำงานหนักมากขึ้น เพื่ออนาคตของลูกๆ แต่เขากลับคิดอีกมุมหนึ่งเพื่อให้ตนเองสบายใจ และทำทุกอย่างเพื่อลูก อีกตัวอย่างหนึ่งรุ่นพี่ของฉันคนนี้เป็นผู้หญิงที่ดีมากๆ แต่กลับพบปะผู้ชายที่แสนสุดยอด( ภาษาวัยรุ่นเขาจะใช้เรียกผู้ชายที่นิสัยไม่ดีนะค่ะ) สถานะของรายนี้เธอมารู้เมื่อชีวิตของเธอจะหายไปจากโรคนี้ค่ะ ว่าสามีมีภรรยาและลูกอยู่อีกครอบครัวหนึ่ง เพราะจากชีวิตครอบครัวที่ผ่านมาในสายตาเธอเป็นคนดีไม่ออกนอกกรอบเท่าที่เธออยู่ร่วมกันแต่สิ่งที่ทำให้ทุกคนช็อคก็คือ ก่อนที่พี่ผู้หญิงจะเสียชีวิตด้วยโรคร้าย เธอก็ได้ทราบเรื่องนี้ขึ้นมาก็ชีวิตเธอสายไปแล้ว ทั้งหมดนี้ฉันก็ตอบเขาได้เลยว่า การที่เรามีชีวิตคู่นั้นมันเป็นเรื่องละเอียดอ่อน หากทุกชีวิตคิดถึงความรักที่บริสุทธิ์ ให้อภัยในสิ่งที่เกิดขึ้น หันหน้าปรึกษากัน ทุกชีวิตก็ย่อมมีความสุขเช่นกัน แต่หากเราใช้ทิฐิมานะในทางที่ผิด ทุกชีวิตก็จบลงแสนง่ายนิดเดียว จงใช้วิจารณญาณในการครองคู่แล้วทุกชีวิตคู่จะดำเนินไปอย่างสวยหรูนะค่ะ ก่อนตัดสิ้นใจหันไปมองเจ้าตัวน้อยๆของท่านที่เขามีแต่ความบริสุทธิ์ผุดผ่องที่จะยืนเคียงข้างคุณตลอดไป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น